Blog 6: Ibiza vs. Yosoy

Vorige week ging ik een paar dagen naar het ‘party island’ om quality time met mijn beste vriendinnen te hebben en mooie herinneringen te maken. Vandaag wil ik jullie meenemen in hoe deze reis was voor mij persoonlijk en welke vergelijkingen en ontdekkingen ik nu kon maken tussen onze ‘off grid’ community en het ‘westerse’ bestaan.

Voorpret

Hoe leuk is het, je hebt een vakantie gepland naar de zon terwijl het in Nederland steeds kouder en grauwer wordt, de regen alweer regelmatig je haar pluizig maakt en de gebruinde benen zijn ingeruild voor de troosteloos verwaterde lichtbruine tint. Je kunt er elke dag naar uitkijken en iedereen om je heen weet dat jij degene bent die nog lekker even naar een warm oord gaat. Herken je dit? Nou voor deze vakantie had ik dat dus NIET. Niet? Zul je denken.. Nee, ik had er eerlijk gezegd totaal geen zin in, ik keek er misschien zelfs tegen op. En dan niet het samenzijn met mijn vriendinnen, maar het verlaten van Yosoy. Ik had gewoon ABSOLUUT geen zin om weg te gaan, mijn gezin achter te laten, de Tribe hier achter te laten en mijn veilige bubbel hier in te ruilen voor al die ‘poespas’ daar. En kijk in Nederland heeft iedereen natuurlijk een vrij geïsoleerd leven, je hebt je familie, vrienden, baan en hobby’s dus je hoeft zeker niet eenzaam te zijn. Maar je leeft allemaal in je eigen blokje beton, als je ziek bent of verdrietig, zit je alleen in je blokje, als je een tuinhuis bouwt werk je alleen en krijg je alleen hulp als je ernaar vraagt, hetzelfde met een zwangerschap of bevalling, eigenlijk staan we er heel vaak erg alleen voor. Laat staan als je geen relatie of gezin hebt.

Maar hier bij Yosoy is alles van ons samen.

En natuurlijk is onze camper ook ons eigen blokje, en is het in die zin hetzelfde als jouw blokje in Schagen of waar dan ook in Nederland, maar al onze (camper) deuren staan de gehele dag voor elkaar open, dus lopen we veel meer bij elkaar binnen en zien en delen we dus ook veel meer met elkaar, zijn we er voor elkaar en voelt de gehele ‘Tribe’ als een hechte familie. Daarbij is alles wat we hier opbouwen natuurlijk ook van ons samen, en voel ik me daar ‘part off’ én verantwoordelijk voor. Dus al met al had ik een hoop om achter te laten hier, en dan heb ik het alleen nog maar gehad over het achterlaten van Yosoy, want mijn gezin en kinderen heb ik de afgelopen 2,5 maand elke dag gezien. Ik heb geen dag niet met ze gedeeld, de kids niet kunnen knuffelen of troosten en hen een paar dagen niet zien was ook wel even wennen.

Ibiza

Ik ben 5 dagen op Ibiza geweest met 4 vriendinnen, onze vriendschap is ruim 21 jaar geleden begonnen op een opleiding voor paardensport. Sinds een paar maanden is ons weer even duidelijk gemaakt hoe kostbaar ons leven en onze tijd hier op aarde is. En de reis was dan ook belangrijk om tijd te maken voor elkaar, onze vriendschap en het leven hier op aarde te vieren zolang dit kan en stil te staan bij wat we op dit moment hebben. De band die ik voel met deze meiden is hecht en ik ben enorm dankbaar voor hen in mijn leven. We zijn allemaal enorm anders, kijken anders naar het leven, maar we respecteren elkaar en laten elkaar vrij om onszelf te kunnen zijn. Na aankomst op Malaga Airport haalden ze me op met een leuk huurautootje en reden we door naar een restaurant aan het strand. Wat fijn om ze weer te zien, maar wat moest ik schakelen! De eerste minuten voelde ik me even enorm uit mijn comfort zone, had ik bijna moeite met oogcontact maken, te ontspannen en wist ik even niet waar ik moest kijken, wat ik moest zeggen en wat er van me werd verwacht. Een heel gek gevoel! Hahah bizar eigenlijk wat al die prikkels om je heen van zo’n vlucht, autoritje, mensen om je heen en de drukte van het restaurant met je doen. Maar gelukkig duurde dit moment niet lang en kon ik al snel genieten van het mooie uitzicht over de zee, het bijkletsen, de mensen die volledig in ‘ibiza style’ zitten te dineren en de obers die poseren aan de vleet met de grote schalen paella. En eigenlijk gingen de dagen daarna ook steeds ietsje beter.

De eerste nacht was dramatisch;

ik sliep met 30 muggen die ik juist had gehoopt te kunnen ontvluchten in een degelijk woonhuis en een slecht bed, maar de nachten daarop kreeg ik de enige beschikbare klamboe, kon ik me overdag in een flinke portie DEET onderdompelen en hierdoor steeds meer het ‘leed dat muggenbulten heet’, delen met de andere meiden. De ochtenden waren mij veel te traag maar kon ik delen met mijn ‘partner in crime’ Mo, en had ik dus uren tijd voor bewegen, sporten, mediteren, affirmaties., wandelen, kijken naar de zonsopgang, heel lang warm douchen en kijken naar mijn ontbijtende vriendinnen. We deden tripjes naar veel te kleine strandjes waar het fantastisch blijkt te zijn om in je blote hol op elkaars kleedje te liggen (zo druk was dat strandje), leuke restaurantjes, winkelstadjes met allerlei prachtige kleding, woonaccessoires en souvenirs, bizarre winkels met koeien in de bomen, felgekleurde meubels, kleding en prullaria, nog meer restaurants en een prachtig stuk natuur waar ik 10 minuten in volledige stilte kon mediteren en in volle dankbaarheid de overige dagen kon vervullen.

Wat wonen we toch op een prachtige planeet, zijn we gezegend met de bizar mooie natuur om ons heen en krijgen we de mooiste kansen in het leven.

Terug naar Yosoy

Het was heerlijk om weer thuis te komen na al die drukte, prikkels en gezelligheid. De eerste morgen na thuiskomst nam ik een koude douche onder de mooiste sterrenhemel en zag ik de zee roze kleuren en de bergen wakker worden. Ik voel hier zo’n rust, zo’n sereniteit, een diepere verbinding met de natuur, het universum en mijzelf, het is bijna verslavend te noemen. Ik wordt blij en energiek van deze plek, de mensen om mij heen, de dingen die we hier doen, de kansen die op ons pad komen en tegelijkertijd kan ik volledig tot rust komen, dieper voelen, meer in contact komen met mijn spirituele zijn en mijzelf ontwikkelen in mijn persoonlijke interesses. Dit klinkt misschien wat zweverig en eigenlijk is het mega concreet; ik geniet van het opstarten van de community samen, de visie meetings, het organiseren van plannen, bijschaven en omgaan met strubbelingen zoals vergunningen, zoeken van een woonplek op het land en verbinden met elkaar door etentjes, feestjes en kopjes koffie/ thee/ borrels bij elkaar. Maar ik geniet ook HEEL erg van mijn eigen werk, het opzetten van mijn coaching werk in Levensstijl via de website en het uitdragen van meer gezondheid en vitaliteit door mensen kennis te laten maken met de omega 3 visolie van EQOLOGY. Waarvan ik zeker weet dat het een fantastisch product is om ieder mens te ondersteunen in zoveel belangrijke lichaamsprocessen. Zo is omega 3 essentieel bij; een goed werkend immuunsysteem, huidklachten, darmklachten, hoofdpijn en migraine, schildklierproblemen zoals haaruitval, een droge huid, kouwelijkheid, spierpijnen, blessureherstel maar ook om blessures te voorkomen, sneller te herstellen van sportprestaties, betere sportprestaties te leveren, ondersteunend bij depressies, burn-out en andere gemoedsproblemen én het kan je cellen ondersteunen bij allerlei ziektes zoals auto-immuunziekten en kanker.

Vs.

Mijn tijd in een echt huis was fijn, de hete douche was GOUD en die heb ik wel echt gemist hier, de ruimte was lekker maar gebruikte ik uiteindelijk amper, het eiland was mij veel te druk maar de natuur was PRACHTIG, het samenzijn was genieten, de potjes ‘exploding kittens’ hilarisch en het thuiskomen was letterlijk HEMELS. Dus ik heb ontzettend veel zin om weer aan het werk te gaan, deel uit te maken van mijn werk met Eqology maar ook zeker bij onze ‘Tribe’, onze ‘community’ en mijn gezin.

Liefs Suuz