Binnen of buiten ‘het systeem’
Een veel gehoorde term de afgelopen jaren is ‘het systeem’. Tenminste.. In de kringen waar ik mij in begeef. Veel mensen zagen door de gezondheidscrisis dat we leven in een vooraf bepaald systeem. Dat er vele anderen aan de touwtjes trekken. Dat we denken vrij te leven. Maar uiteindelijk alleen vrij zijn als we doen wat ‘de norm’ is. En dan heb ik het niet alleen over de regels van onze vriendin Corry. Dan heb ik het over het leven ‘in het systeem’. Het systeem zoals dat dat ooit voor ons gevormd is. Maar misschien denk je wel, waar heb je het over Suuz?
Ik heb het erover dat alles voor ons vast staat. Hoe je geboren wordt, hoe je sterft en ALLES ertussen in. En als je dan niet mee loopt in die pas, dan val je buiten de boot. We worden geboren, gaan naar school, het liefst ook studeren en daarna zoek je een baan, koopt of huurt een huis, zoekt een partner en blijft werken tot je pensioen. (Of je dood als je al eerder zou moeten vertrekken van deze aardbol) Misschien is dit prima voor jou, en naar mijn mening kun je ook een prachtig leven hebben op die manier. Maar mocht je nou toch anders denken. Iets anders willen binnen deze regels. Helemaal uit dit systeem willen of gewoon inspiratie willen in anders denken, lees dan verder.
Zwangerschap
Neem nou een zwangerschap; je eet wat je aangeraden is, je beweegt zoveel of weinig als voorgeschreven is en je bevalt in een ziekenhuis of indien mogelijk en gewenst thuis. We vinden het fijn om ons te laten begeleiden door professionals, zoals een verloskundige, een voedingscentrum, huisarts en gynaecoloog. Niet omdat we denken dat dat moet, maar vaak omdat we denken dat we het niet alleen kunnen. We zijn hulpbehoevend (gemaakt), we vinden het fijn om de regie en de verantwoordelijkheid in andermans (witte jassen) handen te leggen. En begrijp me goed, ik ben GROOT fan van verloskundigen. Had graag zelf dat als beroep gehad. Want man oh man ik vind de zwangerschap, bevalling en geboorte van een kind, moeder en gezin echt een van de meest magische dingen die er zijn! Maar het gaat mij om de route die we als mens afleggen zonder erover na te denken. Zonder te vertrouwen in onszelf. Zonder te weten (en te horen) dat we tot zoveel in staat zijn. Hoeveel we kunnen!
Ik vind de zwangerschap, bevalling en geboorte van een kind, moeder en gezin echt een van de meest magische dingen die er zijn!
Want na de zwangerschap is de bevalling toch wel een van de meest lastige dingen die wij als vrouw meemaken. Zowel emotioneel als fysiek. Het hele proces van een kind krijgen. De verantwoordelijkheden die erbij komen. Het zorgen voor jezelf en de baby. De dingen die je niet meer kunt/ mag doen. De dingen die je weer denkt te móeten doen. De hormonale schommelingen. De lichamelijke gevolgen en klachten. Die worden allemaal nog eens afgesloten met een vaak lastige bevalling. Een bevalling waarin veel vrouwen gevoelens hebben van paniek, eenzaamheid, onwetendheid, faalangst en pijn.
Mijn eigen ervaringen
Misschien klinkt dit negatief, want er zijn ook vele makkelijke zwangerschappen en bevallingen. Maar als ik naar mijn eigen drie ervaringen kijk dan was mijn eerste zwangerschap moeilijk, mijn tweede perfect en derde super goed. Tijdens mijn eerste zwangerschap wist ik echt niet wat me overkwam. Ik voelde me 9 maanden lang totaal onbegrepen. Ik had wel steun aan mijn afspraken bij de verloskundige maar Gerard en ik begrepen elkaar niet goed en ik begreep ook niets van mijzelf. De bevalling was 4 weken te vroeg, in het ziekenhuis dus. Ik had een zwangerschapsvergiftiging en de bevalling moest worden ingezet met behulp van weeën opwekkers. Er werd niets uitgelegd, niet even iets samengevat van wat mij te wachten stond. Ik had enorm veel vragen maar kreeg steeds als antwoord dat niemand wist wat de uitkomst zou zijn. Roan werd geboren en naar de kinderafdeling gebracht, ik mocht niet mee. Ik moest op de kraamafdeling blijven omdat er geen plek was bij hem op de kamer. De volgende dag mocht ik naar hem toe maar Gerard kwam pas veel later. Ik voelde me enorm alleen en onwetend. Ik heb de eerste 3 dagen hem niet durven oppakken, verschonen of knuffelen. Als een tere baby heb ik hem bekeken totdat er een verloskundige was die zei; pak hem maar lekker hoor! Goed veel vasthouden en knuffelen, dat is belangrijk voor jullie! Sindsdien heb ik hem alleen nog maar vastgehouden denk ik 😊
Moedergevoel
En eerlijk? Eigenlijk is toen ook pas het moedergevoel gekomen. Toen ontwaakte de leeuwin in mij. En toen ben ik alles gaan doen op míjn manier. Mijn kind, mijn gezin, mijn moedergevoel, mijn keuzes. En ik ben zo dankbaar voor dat ontwaken, voor dat omarmen van dat diepere weten. En dat gun ik iedere aanstaande of al bestaande moeder. Want ik denk dat wij vrouwen echt beter moeten leren luisteren naar onszelf. Naar wat wij vóelen, wat wij wíllen, wat wij wéten. En dit ook delen met de wereld om ons heen. Want er zit in iedere vrouw een enorme oerkracht en een dieper weten in hoe dit moet. Moeder worden, moeder zijn, bevallen en zorgen voor alles wat daarna nog komt. Vertrouw op jezelf, luister naar je hart, luister naar je lichaam. Wil jij bewegen en voelt dat goed, doe het! Wil jij rusten, doe het! Wil jij thuis bevallen, doe het! Vertel wat je voelt en wilt aan je omgeving en ga kijken hoe je dat vorm kunt geven. Ga in je eigen kracht staan met de mogelijkheden die je hebt. Zorg goed voor jezelf. Niet door te doen wat de meerderheid doet, maar door elke dag in te tunen met wat jij voelt. Voel je je energiek; let’s go. Voel je je down en futloos; las meer rustmomenten voor jezelf in. En zoek mensen op die je begrijpen, die er echt voor je kunnen zijn. Voor tijdens de zwangerschap maar ook tijdens je bevalling en daarna!
In vele andere culturen is het heel normaal om op elkaar te kunnen bouwen en vertrouwen. Om elkaar te helpen tijdens dit proces. Vele familieleden zijn aanwezig bij een bevalling maar ook de dagen erna. Om te zorgen voor de moeder, het nieuwe gezinslid, de familieleden en daarin te kunnen ondersteunen zolang als dat nodig is. En in Nederland gaat het natuurlijk al steeds beter, want de vaders hebben al langer verlof en de verloskundige meer ruimte om nazorg te doen. Maar échte begeleiding en ondersteuning is maatwerk. En dat ontbreekt nog in mijn ogen. Familieleden en vrienden durven deze hulp ook niet te bieden. En wij durven de hulp niet te vragen én denken dit ook niet nodig te hebben! Want daar waar we in zoveel opzichten steeds afhankelijker worden van medische zorg. Het witte jassen syndroom. Voelen we aan de andere kant ook steeds meer de druk om alles alleen te moeten kunnen. Alleen te horen doen. Sterk te zijn, geen hulp nodig te hebben.
En dit gaat natuurlijk veel verder dan in een zwangerschap en geboorte. Het is ook te zien bij alleenstaande ouders, of bij vrijgezellen. Eigenlijk is het een beetje een contradictie. We worden steeds hulpbehoevender, steeds meer medisch afhankelijk. En aan de andere kant leren we steeds meer alles alleen te moeten kunnen, geen hulp te mogen vragen en sterk te moeten zijn. En daarmee kom ik weer uit op ‘het systeem’. Want het systeem wil ons eenzaam en zwak hebben (we hebben niemand nodig). En het systeem (zoals de farmacie) wil ons ziek en afhankelijk van de zorg hebben.
Wat kun je doen?
Maar nu komt ook iets positiefs 😊 Jij kunt hier zelf ook veel in veranderen. En dat gaat van mindset tot aan voeding. Want je bent wat je eet maar ook wat je denkt en doet. Dus wat is de vulling van jouw dag, jouw lichaam en je bord? Wat is de brandstof die je nodig hebt en hoe vaak moet je tanken? Heb je bijvoorbeeld meer of minder van bepaalde voedingsstoffen nodig of heb je aanvulling nodig in bepaalde vitamines en mineralen? Dit kunnen we samen uitzoeken door middel van kinesiologie (spiertesten) maar ook door bloedonderzoek te doen. Zo hebben 9 op de 10 mensen een tekort aan omega 3 vetzuren. En zwangere vrouwen hebben een extra hoog risico op een tekort. Omega 3 is namelijk dé bouwstof van je baby dus alles wat de moeder heeft gaat naar de foetus toe. En als je dan al een tekort hebt.. Zo zijn vele zwangerschapskwaaltjes in verband gebracht met een omega 3 tekort. Denk hierin aan zwangerschapsdementie maar ook aan bekkeninstabiliteit. En zo zijn er natuurlijk veel meer factoren die een rol kunnen spelen bij een goede maar ook minder gemakkelijke zwangerschap.
Voel jij dit nou ook? Herken je je hierin? En wil je graag meer begeleiding van een coach, een luisterend oor. Iemand die meedenkt in wat je nodig hebt. In het zoeken naar een goede balans tussen actie en rust. Bewegen en ontspannen. Lichaam en geest. En je kan helpen de beste ondersteunende voeding en/of supplementen te kiezen? Dan is mijn 100% vrij en vitaal programma wellicht wat voor jou! Ken je nou iemand anders die dit mogelijk interessant vindt, stuur dit dan gerust door.
Al mijn liefs
Suuz
P.s. ik schrijf mijn blogs met passie en vanuit mijn hart en met name uit eigen ervaringen. Maar ik heb nog niet de tijd om wetenschappelijke onderzoeken hierin te verwerken. Mocht je dit nou willen weten, laat het mij dan weten.
