Voordat wij naar Spanje verhuisden hadden veel mensen natuurlijk vragen over het ‘wat, hoe en waarom’ we dit gingen doen. Maar ook een vraag die veel mensen bezighield was ‘het groepsproces’. Vragen als: ‘hoe gaan jullie dat aanpakken’? ‘Welke organisatiestructuur is daar’? ‘Hoe maken jullie straks beslissingen’? Etc. Ik dacht dan altijd; wat een goede vragen. Maar zelf had ik daar alle vertrouwen in. Niet dat het makkelijk zou worden, maar wel dat het zichzelf wel zou ontvouwen zoals het moet.
Holacracy
In de groep hier spreken we wel vaker over het soort procesvorming dat we hier vormen. En wordt de term ‘holacracy’ vaak genoemd als passend binnen een community.
Wikipedia zegt: Holacratie is een besturingsmodel voor organisaties. Het model neemt afstand van traditioneel top-downmanagement en verdeelt autoriteit over alle medewerkers in de organisatie. Uitgangspunt is dat een organisatie door de dynamische en transparante structuur in staat is voortdurend bij te sturen.
Holacratische organisaties werken met een organische, platte structuur van ‘cirkels’ (teams). Hierin vervult iedereen zijn eigen unieke ‘rollen’ met duidelijke gedefinieerde verantwoordelijkheden. Iedere medewerker is ‘manager’ van zijn eigen rollen en draagt de volledige verantwoordelijkheid voor het functioneren hiervan.
Ik weet eerlijk gezegd niet of alle bewoners hier weten wat Holocratie is of wat dit zou inhouden. De vergaderingen zijn tot nu toe nog niet écht diepgaand gegaan over een beslissings- of organisatiemodel. Maar dit zal vast volgend kalenderjaar op de planning staan 😊 Ik zelf zie er wel goede dingen in. Zoals groepen maken voor bepaalde taken. Hier een verantwoordelijke voor aanstellen. En deze verantwoordelijke, in grote vergaderingen, beslissingen en aandachtspunten laten bespreken om goedkeuring van de gehele tribe te krijgen. Zo krijg je minder gedetailleerde, en met name ellenlange, gesprekken over vragen, struikelblokken, tijdsschema’s, benodigdheden etc. En kun je sneller (I hope!!) beslissingen maken en actiepunten aanstellen.
De werkweek in flow
De eerste maanden ging alles hier binnen Yosoy best wel in een Flow. De ‘kidsclub’ werd opgezet met twee prachtige vision-dagen en veel saamhorigheid en gemeenschappelijke wensen en belangen. Het weer was goed, zonnig en droog en de bewoners vonden beetje bij beetje hun definitieve woonplek op het land. Onze weken zitten hier behoorlijk vol met werkzaamheden. Zo hebben we van maandag tot vrijdag de ‘kidsclub’ van 09.00 tot 14:00 waar per dag 4 volwassenen zich met maximaal 12 kinderen bezighouden. Op maandag avond is er een schoolmeeting van 19:00 tot 21.00.
Op donderdag gaan we vaak met een groep boodschappen doen om zo minder brandstof kosten te hebben en minder tijd kwijt te zijn per persoon.
Op vrijdag hebben we altijd de ‘general Association meeting’. Hierbij moeten eigenlijk zoveel mogelijk bewoners aanwezig zijn omdat hierin de belangrijke beslissingen worden doorgevoerd. Zoals het aanschaffen van dingen, de financiële positie en de weekplanning.
Daarnaast zijn de mensen die niet in de ‘kidsclub’ werken natuurlijk bezig in de bouw van gezamenlijke structuren zoals een gezamenlijk Ecco toilet op de ‘kidsclub’. Maar ook het aanleggen van al het water hier op Yosoy, de moestuin en het gezamenlijk bouwen van elkaars woningen.
Daarnaast hebben we al vele andere vergaderingen/ meetings ertussendoor gehad. Zo hadden we een aantal weken na elkaar de ‘vision meeting’ om duidelijker te krijgen wat onze visie en missie is hier en ook waar we naartoe willen en hoe. De ‘building meeting’ kwam enkele weken achter elkaar op de woensdagochtenden én we besteden twee hele dagen aan de ‘business meetings’. Goed om stil te staan bij het hoe en waarom. Wat zijn onze prioriteiten en hoe pakken we dit aan? Zoals; gaat iedereen voor zichzelf werken aan zijn huis of gaan we elkaar helpen en in een treintje achter elkaar aan? Maar er ging ook veel tijd “verloren” aan het denken/ dubben en plannen die volgens ‘de bouwer naast mij’ beter in het ‘doen’ gestoken had kunnen worden.
Van Flow naar Struggles
De laatste weken zijn er steeds minder flows te voelen en meer struggles. Niet alleen in de energie hier op aarde met enorm onstuimig weer met windstoten van soms wel 130km per uur en een paar dagen veel regen (Halleluja! Plantjes blij). Maar ook meer onrust in onszelf en bij elkaar. Minder relaxte gezichten, meer emoties en onrust tijdens vergaderingen en uiteindelijk dus ook meer zieke mensen. Opvallend aan mij is dat ik het steeds beter doe hier in de community. Op advies van mijn lichaam heb ik enkele weken al een stap teruggenomen in het ‘strijden’ hier. En ben ik teruggegaan naar de essentie van mijn zijn; liefde en verbinding. Verbinding met mijzelf heeft een paar weken geduurd. Ik moest veel op de pauze knop drukken, feestjes overslaan, vroeg naar bed, en een concreet plan maken voor mijn timemanagement.
En nu de mensen om mij heen ook moe worden, willen stoppen met strijden en terug willen naar hun kern, terug willen naar rust en stilte zie ik zoveel moois gebeuren. De mens is namelijk van nature een jager-verzamelaar. Dus vanuit de evolutie zijn wij geprogrammeerd om eerst te zorgen voor veiligheid. We scannen constant of de omgeving veilig is en we kunnen bouwen aan onze grot (of dome in ons geval), kunnen zorgen voor de kinderen of voedsel verzamelen. Dat is onze stress-as die hierin domineert. Daarom is chronische stress ook funest voor je libido maar óók zeker voor je vruchtbaarheid. Want als er een tijger op je af komt is er natuurlijk geen ruimte voor voortplanting 😊
Maar waar het om gaat is dat ik merk dat we (bewoners van Yosoy) momenteel allemaal chronische stress hebben. Dit in de vorm van: we hebben nog geen huis, dus er is haast bij want ‘ik’ moet z.s.m. zorgen voor een goede woning voor mijn gezin. Of; ‘hoe zit het financiële stuk eigenlijk? En hoe ga ik voor inkomen zorgen als het geld straks op is om eten te kopen voor ons gezin? ‘Zorgen om de ontwikkeling van de kinderen; bieden we ze hier wel genoeg ontwikkelingsmogelijkheden?’ en ga zo maar door.
En er zijn ook mensen, die wellicht al langer hier leven, of gewoonweg meer veiligheid ervaren. Wellicht hebben zij al meer op orde in het leven. Meer ervaring in een situatie als dit. Misschien hebben zij meer rust in het hier en nu. Die mensen willen graag op andere gebieden ontwikkelen, zij willen meer spirituele groei. Meer ruimte om die hogere verbinding met elkaar aan te kunnen gaan. Meer oog voor diepgang en verbinding vanuit liefde en respect. Zij kunnen reageren vanuit het mensbrein.
Waardoor ontstaan de struggles
Eigenlijk leven we dus allemaal op een andere frequentie. Allemaal vanuit eigen mogelijkheden. En dus reageren we ook vanuit een ander deel van ons brein. Dat is voor mij een magisch proces om te zien gebeuren, te ervaren in mijzelf en te voelen bij de omgeving. Maar natuurlijk ook soms lastig. Want het communiceert heel moeilijk. Als de een spreekt vanuit het oerbrein en dus reageert uit instinct, en de ander vanuit het mensbrein en alles analyseert, spreek je op een andere manier met elkaar. En kun je elkaar dus ook niet makkelijk begrijpen.
Bewustwording over hoe ons brein én onze grotendeels onbewuste systemen werken is daarin denk ik de eerste stap. Daarna moet er gezorgd worden voor een stuk veiligheid voor de meeste bewoners. Veiligheid van woning, of uitzicht op de woning, en veiligheid in financiële zekerheid. Dáárna kunnen we weer heerlijk vergaderen over ‘holacratie’, businessmodellen en onze visie! Ik heb er al enorm veel zin in, want dat is wat mij betreft waar de ‘magie’ zit, in het hogere zijn, onze spirituele zelf!
Liefs Suuz
P.s.
Mocht je nog verdieping willen op dit onderwerp? In mijn opleiding tot OERsterk coach leerde ik het volgende:
We hebben in ons brein een oud deel en een nieuw deel. Het oude deel noemen we het oerbrein en het nieuwe deel het mensbrein.
Kenmerken oude deel, het oerbrein:
- weerstand tegen verandering, blijft in comfortzone
- basisinstelling = energiebesparend bedrag.
- alert voor prikkels, dus kwetsbaar voor overprikkeling
- volgt instincten
- gevoelig voor directe beloning
Overheersing van het oude oerbrein in een nieuwe omgeving – de huidige maatschappij – maakt je lijder.
Kenmerken nieuwe brein, het mensbrein:
- beheerst en controleert ‘de lijder’, het oude brein
- verantwoordelijk voor eigen leven en gezondheid
- gebruikt neuroplasticiteit voor vorming eigen systeem
- toont afwijkend gezond gedrag ten opzichte van de ongezonde norm
- maakt een plan en kiest voor natuurlijke voeding, beweging én ontspanning
- kadert zijn leven op zaken die echt belangrijk zijn
Overheersing van het nieuwe mensbrein in een nieuwe omgeving maakt je leider.
Want de huidige omgeving is evolutionair nieuw. De ingebouwde instincten van het oerbrein waren een voordeel in een omgeving met schaarste, maar een nadeel in een omgeving met overvloed. Want in ieder mens schuilt een Bourgondiër, een luilak en een impulsieveling. Het zijn instincten die ieder mens van nature bezit. Om welke instincten gaat dit precies?
INSTINCT 1 = BANG VOOR TEKORT = BOURGONDIËR
In de handleiding van je genen staat deze programmering: Eet zoveel mogelijk als je kunt, vooral van zoet en zout voedsel. Mineralen (zout) en glucose (zoet) zijn essentieel voor je overleving. Overeten is mogelijk én wenselijk, want je weet niet wanneer je weer iets te eten krijgt. Het doel van dit eerste mechanisme is om de energie-inname te vergroten, dus netto zoveel mogelijk energie binnen te krijgen. Dit mechanisme verloopt onbewust, omdat het evolutionair in de genen van de mens is vastgelegd. Je bent aan het werk met een koek-trommel of snoeppot op tafel en voor je het weet heb je er een paar op. Herkenbaar? Of je eet met vrienden uit één pan en eet bewust wat sneller zodat je nog een keer kunt opscheppen. Want stel je voor dat er straks niets meer voor jou is. Of je bent in een hotel, en je neemt toch alle zeepjes mee uit de badkamer terwijl je ze thuis niet gebruikt – hamsteren.
Wat is het grootste gevaar dat dit instinct een nadeel in plaats van voordeel word? Overvloed. Wat is er in de huidige omgeving? Heel veel overvloed en nooit schaarste.
INSTINCT 2 = LIEVER LUI DAN MOE = LUILAK
In de handleiding van je genen staat deze programmering: Beweeg alleen als het moet, ga zitten als het kan. Ga zitten als er geen noodzaak is om te bewegen. We zijn niet gemaakt om te bewegen, maar ook niet beschermd tegen niet-bewegen. De oermens ging dus niet spontaan – zonder reden of doel – bewegen, maar leefde in een natuurlijke omgeving met allerlei noodzaken die dagelijkse beweging noodzakelijk maakte. Lang stilzitten was onmogelijk. Dit tweede mechanisme streeft ernaar het energieverbruik te verkleinen, dus netto zoveel mogelijk energie te sparen. Waarschijnlijk herken je deze eigenschap ook in jouw leven. Als je kunt kiezen voor de trap of de roltrap, trap of de lift, kies je onbewust voor de roltrap of de lift. Of als de tram, bus of trein aankomt, hoop je op een vol perron dat je vlak voor de deur staat om zeker te zijn van een zitplaats in het openbaar vervoer.
Wat is het grootste gevaar dat dit instinct een nadeel in plaats van voordeel wordt? Gebrek aan noodzaken. Wat is er in de huidige omgeving? Heel veel comfort met gebrek aan noodzaken.
INSTINCT 3 = IK DEED HET VOORDAT IK HET WIST = IMPULSIEVELING
In de handleiding van je genen staat deze programmering: Doe voordat je denkt. Het denkproces is veel langzamer dan je reflexmatige instincten. In levensbedreigende situaties – die tijger die plotseling verscheen of die grote steen die de berg af rolde – moest je niet denken maar meteen reageren. De snelste instinctieve beslissingsroute is als voorkeur in je genen vastgelegd. Je kiest primair instinctief, niet rationeel. Je brein is constant op zoek naar gevaar in de omgeving. Het scant onbewust alle prikkels. Wat de oermens aan prikkels in zijn hele leven te verwerken kreeg, krijgt de moderne mens aan prikkels op één dag te verwerken: radio, smartphone, computer, kranten, openbaar vervoer, file, winkels, folders en alle media die dag en nacht doordraaien. Je inwendige scanner is nog steeds constant op zoek naar gevaar terwijl de oorspronkelijke gevaren verdwenen zijn. Overprikkeling ligt in de moderne maatschappij op de loer.
Het doel van dit derde instinct is om je in leven te houden. Alleen is de savanne door de snelweg vervangen en worden we iedere dag door de media overspoeld met het wereldleed en problemen waar we geen controle over hebben.
Wil je meer weten over hoe je het mensbrein kunt laten domineren in jouw leven? Hoe je je instincten kunt herkennen en weer een leider te worden i.p.v. een lijder? Neem dan contact met mij op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek of meld je aan bij een van mijn programma’s!
