Blog 1: Wie Wat Waar Waarom

Zo 21-08-2022

Welkom op mijn eerste BLOG! Al rijdend in onze camper besloot ik dit stuk alvast te schrijven om een eerste start te maken met een reeks blogs over onze reis naar een VRIJ leven. Maar eerst even naar het begin, wie zijn wij, wat doen wij, waar gaan we heen en waarom doen we wat we doen?

Wij zijn een gezin met 4 kinderen, Rinze, Roan, Sepp en Mikki. Op dit moment (2022) zijn zij 14, 6, 4 en 1 jaar oud. Gerard is schilder en ik, Suzanne of Suuz voor de meeste, is logopedist en sinds deze zomer ook OERsterkcoach. Gerard is een echte kampeerder, altijd al dol op het campingleven, maar ook thuis is hij de ‘gezellige’ buurman die gek is op het maken van een praatje, de buurt BBQ etc. Geboren en getogen in Den Oever is Gerard ook bijzonder graag op de hoogte van het wel en wee van iedereen uit zijn omgeving 😉 Ik; Suuz is een échte Schagenees, voor zover je een échte kunt zijn dan. Want ook al ben ik geboren en getogen in Schagen, ik heb weinig interesse in het wel en wee van mijn omgeving. Tenminste bij mij hoef je niet aan te komen met de roddels van de stad, wél ben ik sociaal en betrokken bij mijn eigen sociale netwerk en kun je mij altijd vragen om hulp of een luisterend oor.

Sinds de geboorte van ons oudste (gezamenlijke) kind Roan zijn we steeds kritischer gaan kijken naar de wereld waarin wij leven én onze eigen visie hierop. Het werd ons, in Roan zijn eerste jaar, steeds duidelijker dat we leven in een mooie wereld waarin Nederlanders graag meegaan in een bepaald stappenplan. Zo gingen we netjes naar alle afspraken van het consultatie bureau, maar merkten we ook op dat kritische vragen niet beantwoord werden, dat er weinig begrip was voor het overwegen van een andere route én dat ondanks dat het consultatie bureau een adviesorgaan is en geen verplichting, vele mensen het moeilijk vinden hierin hun eigen weg te bewandelen of zelfs afstand te doen hiervan. Jammer vind ik dat, het zou zo mooi zijn als de keuze en wensen van een ouder, die het beste wil voor zijn / haar kind, ook gehoord, gerespecteerd en gevolgd kan worden. En dat is natuurlijk op zoveel manieren mogelijk, en voor iedereen anders. Onze visie is steeds meer de alternatieve / holistische kant op gegaan en nu zie ik de ‘reguliere’ geneeswijze ook echt als een mooi vangnet voor de acute zorg, prachtige zorg bieden wij in Nederland voor iedereen die dat nodig heeft. Maar Preventief is er nog veel te weinig aandacht. Een ieder die op deze aarde rondloopt is verantwoordelijk voor zijn eigen leven en gezondheid en ik zet 100% in op preventie! Door kritisch te kijken naar mijn eigen leven en dat van mijn kinderen.

Zorg elke dag  voor een goede dag, want een aaneenschakeling van goede dagen zorgt voor een goed leven (aldus Richard de Leth).

De huidige gezondheidscrisis of leefstijlcrisis leerde ons dat niets in het leven zeker is, je verliest gemakkelijk de band met vrienden, familie en collega’s door een andere kijk op het ‘normaal’, werkplezier krijgt een andere vorm, gemeenschappelijke bezigheden en fysieke ruimtes bekijken we door een andere bril. Ik zal je eerlijk zeggen dat de letterlijke afstand die de overheid creëerde, maar de omgeving erg gemakkelijk overnam, mij ontzettend veel verdriet heeft gedaan. Moeilijk te verkroppen vind ik; de afstand die letterlijk maar ook figuurlijk ontstond tussen ons en onze dierbaren. Het gevoel te moeten bewijzen dat je ‘niet ziek’ bent, om een ander te moeten denken zoals met afstand houden of nog erger; mondkapjes, heeft in mijn ogen een zeer negatieve invloed op de mens. Zoals ik al eerder schreef; het is niet aan mij of aan mijn kinderen, om een ander gezond te moeten houden, het is aan jou..

Maar ondanks dat deze punten mij met verdriet deed realiseren dat niets zeker is, geen band onbreekbaar en geen ruimte echt veilig, gaf het ons ook een andere kijk op een VRIJ leven. Want wat is ‘vrijheid’ voor ons? Wat hebben wij nodig om ons vrij te voelen en waar voelen wij ons vrij?

Zo kwamen we steeds meer in contact met andere mensen met deze vragen, ideeën en dromen. En er ging een wereld voor ons open aan nieuwe mogelijkheden. Het bleek dat er echt ontzettend veel mensen zijn die denken aan een vrij leven, emigreren, een nomadisch bestaan of iets wat hier op lijkt! Zo leerden we een hele groep Nederlanders kennen die graag een community wilden opstarten samen, wat een leuke mensen en wat een mooie dromen! Bijzonder vond ik het om te merken dat je toch met een gemeenschappelijke kijk op het leven meteen een klik hebt. En zo kwamen we ook in contact met Femke en Marie Louise, woonachtig in een dorpje in Zuid Spanje, met de droom om een Ecologisch dorp te starten. En eigenlijk klonk het plan zo mooi, enthousiast en warm dat we daar na een kort bezoekje in Januari, besloten bij aan te sluiten. Dus nu zijn wij sinds deze zomer werkeloos, hypotheekvrij en rijden we in een heel rustig tempo richting Zuid Spanje. Op maandag 15 aug. hebben we de sleutels van onze mooie woning in Schagen, naast de leukste buren, overgedragen aan de nieuwe bewoonster, en op dinsdag 16 aug. zijn we in onze 6 persoons FIAT Adriatic weggereden.

Waarom hebben we deze keuzes gemaakt? Vaak wordt ons de vraag gesteld waarom we deze keuzes hebben gemaakt, zoals het huis verkopen i.p.v. verhuren, waarom de spullen wegdoen i.p.v. opslaan etc. Dus hierbij een korte uitleg waarom wij deze beslissingen hebben genomen, wie weet heb je er wat aan? De huizenmarkt was op een bizarre top toen wij besloten weg te gaan en wij denken dat de markt ook weer in zal storten dus hebben we besloten de overwaarde eruit te halen en te kunnen investeren in een toekomst. Verhuren had zekerheid gegeven en een basis  om op terug te vallen maar een huurder brengt ook zorgen met zich mee en je kunt iemand niet zomaar je huis uit zetten. De inboedel hebben wij volledig weg gedaan, op wat enkele dierbare dingen na, het verhuizen van je inboedel was namelijk nogal prijzig en wij denken dat je voor het geld van de verhuizing een nieuwe inboedel kunt aanschaffen. Hetzelfde geldt dus voor een opslag huren, het kost geld en je blijft hierdoor een ‘zorg’, ‘last’ houden. Waarom stappen we in een ‘dorp’ en kopen we geen eigen woning ergens met alle voorzieningen en comfort die we gewend zijn? Omdat we graag willen wonen in een groep met gelijkgestemden, juist die verbinding op willen zoeken met onze medemens én meer in contact willen komen met de natuur. Waarom gaan we naar het buitenland? Omdat het klimaat daar beter is, waardoor je dus ook meer buiten en in de natuur zult leven en omdat we onze kinderen dan uit het schoolsysteem kunnen halen. Binnen Nederland zitten we ‘vast’ aan de leerplichtwet. (Ook zo’n regel waarin ik denk dat het mooi zou zijn als er meer begrip zou zijn voor een andere visie)

Hierbij ons verhaal, onze visie en ons plan tot nu toe. Ik hoop dat je hebt genoten van het lezen, dat je enigszins weet wie wij zijn, wat we doen en waarom? Misschien heb je nog vragen of wil je iets toevoegen? Stuur dan met liefde een reactie!

Liefs Suuz